عود کانسر سرویکس

---

“گزارش توموربورد ۷ مردادماه انجمن علمی سرطان های زنان ایران”

در تاریخ ۷ مردادماه ۱۳۹۵ در سالن اجتماعات بیمارستان بهمن با حضور رئیس محترم انجمن انکولوژی زنان و تنی چند از صاحب نظران در زمینه انکولوژی زنان از گروه های مختلف ژنیکولوژی – انکولوژی، رادیوتراپی، مدیکال انکولوژی و همچنین با حضور آقای دکتر علیرضا عبیدی، ژنیکولوژیست – انکولوژیست ایرانی مقیم آمریکا (Kaiser) توموربورد ماهانه انجمن با محوریت بحث عود کانسر سرویکس و راهکارهای اداره­ی آن برگزار شد.

در این نشست چهار بیمار دچار عود کانسر سرویکس معرفی شد که دو مورد از بیمارستان امام خمینی (ره) و دو کیس هم از سوی فلوشیپ انکولوژی زنان بیمارستان امام حسین (ع) معرفی شد. اساتید هر دو بیمارستان در این جلسه حضور داشتند. در این نشست پس از معرفی بیماران و ارایه سخنرانی توسط سرکار خانم دکتر فرزانه در زمینه راهکارهای جراحی در  عود و توسط خانم دکتر ملک زاده، در زمینه نقش رادیوتراپی در عود و همچنین ارائه نقش کموتراپی و Targeted therapy توسط دکتر طباطبایی فر به طور خلاصه می توان چنین نتیجه گرفت.

عود کانسر سرویکس معمولاً در طی دو سال اول درمان رخ می دهد. درمان عود کانسر سرویکس به نوع درمان اولیه و محل عود بستگی دارد. عود به صورت عود لوکال یا بیماری متاستاتیک تظاهر می یابد. در عود لوکال معمولاً علایم ترشح واژینال، خونریزی، درد و دیس پارونی وجود دارد و در معاینه لگنی، توده یا ندولاریته در کاف واژن که می تواند به دیواره های جانبی لگن گسترش داشته باشد، لمس گردد. علایم بیشتر وابسته به محل عود می­باشد، به عنوان نمونه در متاستاز به استخوان درد مزمن وجود دارد. در موارد مشکوک به عود لگنی ارزیابی اولیه بیوپسی است و Imaging در ارزیابی بیماری متاستاتیک کمک کننده می­ باشد. در موارد متاستاتیک به طور شایع درگیری لنف نود پاراآئورت و یا سوپراکلاویکولر و پس از درگیری ریه و کبد اتفاق می ­افتد.

رایج ­ترین مدالیته تصویربرداری شامل CT و و PET-CT است. درمان بسته به مکان عود متفاوت می­ باشد. روش های درمان شامل هیسترکتومی، Pelvic exenteration و یا رادیوتراپی است که هرکدام از روش های فوق به سابقه­ ی درمانی بیمار بستگی دارد. بیمارانی که در ابتدا با جراحی درمان شده­ اند، باید برای رادیوتراپی کاندید شده و آن هایی که با رادیوتراپی درمان گرفته اند بهتر است، مگر در شرایط خاصی  برای جراحی در نظر گرفته شوند.

بیمارانی که پیش تر با رادیوتراپی درمان شده اند و یا آن هایی که کاندید مناسبی برای جراحی نیستند، از کموتراپی سود می برند. معمولا بیماران کاندید جراحی، افراد با عود لوکال مرکزی بدون درگیری دیواره جانبی لگن و یا هیدرونفروز و در بیشتر موارد سایز تومور کمتر از ۳ سانتی متر می­ باشند.

در مواردی که بیمار جراحی نشده و درمان رادیوتراپی دریافت کرده، در موارد عود لوکال و مرکزی لگن، رادیکال هیسترکتومی ترجیح داده می شود، گرچه عوارض جراحی در این روش شایع است.

در موارد عود به دنبال هیسترکتومی اعم از اینکه درمان ادجوانت دریافت کرده یا نکرده باشند، Pelvic exenteration تنها پتانسیل درمان برای عود لوکال یا بیماری Persistent می ­باشد. در این مدالیته درمان، انتخاب مناسب بیماران و آگاهی از وجود موربیدیته با توجه به جراحی گسترده لازم می­ باشد. در مواردی که بیمار کاندیداهای جراحی یا رادیوتراپی نباشد، کموتراپی تنها گزینه درمانی است، هرچند در این درمان در موارد عود که بیمار پیش‌تر رادیوتراپی دریافت کرده با موفقیت کمتری روبرو هستیم. در موارد عود ایزوله مثل ریه، رزکسیون جراحی یک روش منطقی است.

بحث دیگر در خصوص کموتراپی است که بر پایه ی پلاتینیوم استوار است، گرچه امروزه از Targeted agent  مانند Bevacizumab نیز همراه با دیگر عوامل کموتراپی استفاده می شود و اثرات مفید آن در مطالعات به اثبات رسیده است.

گالری تصاویر

---

[Not a valid template]