HRT در زنان و بازماندگان کانسرهای زنان


در توموربورد روز پنجشنبه ۱۳خردادماه ۱۳۹۵ که در سالن همایش بیمارستان بهمن برگزار گردید، موضوع مورد بحث و تبادل نظر درمان جایگزینی هورمونی در زنان یائسه سالم و در زنان دچار سرطان های ژنیکولوژیک درمان شده بود. رئیس جلسه خانم دکتر بهتاش (رئیس محترم انجمن) بودند و افراد حاضر در این جلسه خانم دکترها نسیم سنجری، طاهره افتخار و آقایان دکتر نجفی زاده و سروش بودند.

خانم دکتر سنجری درمورد اصول مهم درمان هورمونی در دوران بائسگی سخنرانی نمودند. آقای دکتر نجفی زاده در مورد استئوپروز و روش بررسی آن و اندیکاسیون های مربوطه سخنرانی خود را ارائه نمودند و آقای دکتر سروش هم در مورد اثرات استروژن روی مفاصل، استخوان ها و سلامتی آنها بحث نمودند. سرکار خانم دکتر طاهره افتخار به درمان مشکلات جنسی و آتروفی واژینال پرداختند و درمان هورمونی در زنانی که تحت درمان به دلیل کانسرهای ژنیکولوژیک قرار گرفته اند، توسط دکتر ستاره اخوان ارائه شد.

خلاصه مباحث مطروحه به شرح زیر می باشد:

  1. درمان جایگزینی هورمونی یا به عبارت دیگر درمان هورمونی در یائسگی در زنان سالم علامت دار در ۱۰سال اول پس از یائسگی یا در سنین کمتر از ۶۰ سالگی، در صورتی که کنترااندیکاسیون خاصی نداشته باشد، کاملاً بی خطر و Safe می باشد. (مثل سابقه سرطان پستان، بیماری های عروق کرونر، سابقه ترومبوآمبولی وریدی، سکته مغزی و یا بیماری فعال کبدی)
  2. در زنانی که دارای رحم می باشند، درمان ترکیبی استروژن – پروژسترون باید مورد استفاده قرار گیرد و در زنانی که تحت هیسترکتومی قرار گرفته اند استروژن به تنهایی توصیه می شود. در آن دسته از از زنانی که علائم آتروفی واژینال دارند، استروژن واژینال ممکن است توصیه شود.
  3. در حال حاضر درمان هورمونی در یائسگی برای پیشگیری از بیماری های مزمن مثل جلوگیری از بیماری های فلبی – عروقی و یا بیماری های استخوانی توصیه نمی شود.
  4. افزایش بیماری های کرونری قلبی یا سرطان پستان در استفاده از استروژن تنها مشاهده نشده است.
  5. درمان هورمونی ترکیبی خطر حوادث کرونری، سکته مغزی و ترومبوآمبولی وریدی، سرطان پستان را افزایش می دهد ولی خطر شکستگی و کانسر کولورکتال را کاهش می دهد.
  6. در سرطان های ژنیکولوزیک همه روش های درمانی مورد استفاده خطر نارسایی تخمدان، هیپو استروژنیسم و علائم منوپوز را دارد.
  7. در افراد حامل موتاسیون ژن BRCA که پس از جراحی پیشگیرانه خارج کردن رحم و تخمدان ها دارای علائم یائسگی هستند، در صورتی که تاریخچه فردی سرطان پستان یا دیگر کنتراندیکاسیون های مطلق درمان هورمونی را نداشته باشند می­توان یک دوره کوتاه درمان هورمونی (منظور از دوره کوتاه دوره ۵-۳ ساله است) را به کار برد ولی در صورتی که تاریخچه شخصی ابتلا به سرطان پستان وابسته به هورمون داشته باشند، باید هورمون نگیرند.
  8. استروژن ممکن است اختلال در نظم ژن های MMR (Mistmatch repair) ایجاد کند و فقط در زنان دچار سندرم Lynch که جوان بوده و علامتدار هستند و تحت هیسترکتومی و خارج کردن تخمدان ها برای کاهش خطر ابتلا قرار گرفته اند، می توان یک دوره کوتاه هورمونی تجویز نمود.
  9. در درمان شدگان کانسر اپی تلیالی تخمدان که علامت دار هستند، یک دوره کوتاه مدت درمان هورمونی را می توان پیشنهاد نمود و در تومورهایی که دارای بین ژنی استروژن–پروژسترون هستند باید دقت کافی در تجویز و مشاوره لازم با بیمار انجام شود.
  10. در سرطان سرویکس، درمان هورمونی بی خطر به نظر می رسد.

دبیرعلمی برنامه: دکتر ستاره اخوان

گالری تصاویر


جزئیات


توموربورد

تاریخ برگزاری:
۱۳ خرداد ۱۳۹۵

زمان:
صبح

برگزار کننده


IRSGO

پست الکترونیک:
irsgo@email.com

محل گردهمایی


سالن کنفرانس بیمارستان بهمن،
خیابان ایران زمین، شهرک غرب، تهران

پوستر